چکیده:

هدف: بررسی کمترین ضخامت عاج دندان در کانال‌های میانی دندان‌های آسیای بزرگ فک پایین در امتداد یک سوم گردنی و میانی ریشه با استفاده از فناوری میکروتوموگرافی کامپیوتری (میکرو سی‌تی) و آنالیز تصاویر دیجیتال

روش: پنجاه ریشه‌ی میانی دندان‌های آسیای بزرگِ فک پایین (مزیوبوکال[1]، مزیولینگوال[2]) در سطح‌های تاجی و میانی انتخاب و با استفاده از دستگاه میکرو سی‌تی، اسکن شدند. پس از انجام مراحل بازسازی، حدود 468 برش در هر ریشه که 7 میلی‌متر زیر ناحیه‌ی شکافتگی ِ ریشه‌ی میانی را پوشش می‌دهند، آنالیز شدند تا کمترین ضخامت عاج (ناحیه‌ی خطر) در هر برش از هر دو ناحیه‌ی میانی و انتهاییِ کانال‌های میانی به وسیله‌ی فرآیند بخش‌بندی خودکار اندازه‌گیری شود.

نتایج: مقادیر ناحیه‌ی خطر در کانال‌های مزیوبوکال از 67/0 تا 93/1 میلی‌متر با میانگین 21/0± 13/1 متغیر بود. برای کانال‌های مزیولینگوال، ناحیه‌ی خطر از 77/0 تا 98/1 با میانگین 21/0± 10/1 متغیر بود. در 71% از نمونه‌ها هیچ تطابقی در ناحیه‌ی خطر بین کانال‌های مزیوبوکال و مزیولینگوال در یک سطح برش مقطعی وجود نداشت. همچنین کمترین ضخامت عاج به سمت ناحیه‌ی میانی ریشه‌ها به ترتیب در 22% و 18% کانال‌های مزیولینگوال و مزیوبوکال بود.  

نتیجه‌گیری: کمترین ضخامت عاج، در 40% کانال‌ها در صفحه‌ی میانی ریشه‌ها بود. موقعیت عمودی ناحیه‌ی خطر نسبت به ناحیه‌ی شکافتگی، در یک سوم میانی ریشه بود.

[1] mesiobuccal

[2] mesiolingual

برای مطالعه متن کامل مقاله کلیک کنید.